Aurrean daukadan aurpegi euskalduneko gizon zaharra parrez ari da, bere bibote zuriaren lardaskan atzeman daitekeenez. Nik bezala, ezetz esan dio saltzaileari , argentinarrek ezetz esateko darabilten dotorezia fin horrekin. Eta Iruñean saltzaile anbulanteei ematen zaien tratu zantarra gogoratu dut, ezein taberna edo dendatan kanpora, kanpora, hemen ezin duzu saldu, esanez oldartzen zaizkienean. Horretan behintzat argentinarrak hobeak dira, pentsatu nahi dut, edota argentinarrak behar bezala ezagutzen ez ditudala, baliteke, eta agian gu bezalakoxeak izanen direla. Alabaina, komentzituta nago krisian dauden herrialdeetan, edo herri pobreetan -beti krisian dabiltzan horietan-, sentimenduak zinezkoagoak direla, radikalagoak, bai onerako eta bai txarrerako, noski.
Eta gogoratzen dut etxera deitu dudala, nire berri izateko irrikitan izanen zinelakoan, ama, baina ez zinen bertan. Eta anaiarekin ele egin dut, eta gure politikaren mingotsa eztarriratu dut. Auzoko Zalba okindegiko nagusia akatu dute, ETAren aurkako kartela ez paratzeagatik, Madrilgo atentatuen ardura ETAri zegokiola zioen hipotesiak birizik zirauen martxoak 11 egun luze horretan. Anaiak esan dit PPk atentatuaren ostean erakutsitako joko maltzurra tajuz ordaindu duela, botoen kontaketa aurrera doala eta ezustean PSOEk hauteskundeak irabaz ditzakeela.
Bidaiari Madrilgo atentatua jazo eta biharamunean ekin nion. Tentsio ikaragarria sumatzen zen nire hirian. Hasierako komunikatu ofizialen arabera ETA zen atentatuen egilea. Iruñeko bi bando nagusien arteko gatazka piztear zegoen. Telebistaren lubakietan izkutaturiko faxistek auzoko arbolak Espainiako ikurriñekin bete zituzten, auzokideren batek ez zidan igogailuan agurra itzuli, eta pentsamendu bakarretik landara geunden iruindarrok buru-makur genbiltzan, gehienok ETAren jarduera arbuiatzen bagenuen ere. Momentu batetik bestera gatazka zibila gauzatuko zela iduri zuen.
Jendeak orokortzeko duen joera, eta PP alderdia bere ikuspegitik kanpo zegoen oro kriminalizatzeko erabilitako trikimailuak zirela eta, beldurrez akatzen geunden gobernuaren zirriborro ideologikoen barruan sartzen ez ginen oro. Gorpuak trenbideetan metatuta zeuden, langileen gorpuak, Espainiako probintzia pobreetatik edota atzerritik ogi bila etorritako langileen hilotzak, eta hauteskundeak gertu. Politika eta odola nahastuta berriro ere.
Link: Manipulazioa, bideoa, gaztelaniaz
Traza euskalduneko gizonari erreparatu diot bigarrenez eta, baietz, ziur, gizon horrek euskalduna behar duela izan: sudurra, beso puskak, bekain iletsuak... Eta bakarrik dago, eta Quilmes garagardoaren azken aparrak dastatzen dirau. Tabernatik atera baino lehen, euskal jatorrikoa denentz galdetu behar diodala erabaki dut.
Baietz erantzun dit. Solasean hasi gara. Barra barra. 60 urte ditu, eta ez daki inoiz lan egiteari uzteko aukerarik izanen ote duen. Igeltseroa da, margolaria, baldoseroa, eta bakarrik bizi da, eta Malvinetako gerran soldadu ibili zen, eta berau izan zen paratxutean ardiak eta belardiak besterik ez dauden lur sail horietan lehorreratzen seigarrena, eta gogor borrokatu zuela, eta gerrek ez dutela deustako balio, eta eskerrak Argentinako armadak exoccet misil frantziarrak erosi zituela, eta eskerrak Argentinako abioi pilotoak munduko hoberenetarikoak direla. Eta Sheffield itsasuntzia hondoratu zutela, eta radarrek ezin zituztela pilotoak atzeman, itsasoa ferekatuz hegan egiten zutenez kontrolaezinak zirela, eta Aranes abizena zuela, eta bere aitak penizilina hartzeko metodo berria asmatu zuela, eta aitari 'el vasco aranés' esaten ziotela, eta orain, 60 urte bete berriak dituela, jubilazioan amets egin beharrean, biharko bazkarira mugatzen direla bere ametsak, eta historia izugarri atsegin duela, eta balistika ere bai, eta abar.
Link: Malvinetako Gerra, euskaraz
Link: Argentinako abioiak Malvinetan, bideoa, frantsesez
Orduan amari deitu diot, eta kaixo, oraino oso gustora nabilela, hiri polita dela, eta emakumeak, ai ama, zelako emakumeak, eta pena, pena sentitzen dudala iluntze aldera haurrak zaborrak birziklatzen, poltsen artean arakatzen, ikusten ditudanean. Eta Maiatzeko Plazan izan naizela, eta 'eskerrik asko amak' zioen pintada ikusi dudala, eta Argentinan gehienek Madrilgo atentatuaz hitzegiten dutela, eta Argentinan ere lur jota daudela, eta baietz, lasai ibiltzeko, nire burua zainduko dudala, eta baietz, oraintxe ostaturako bidea hartuko dudala, eta nik ere, bale, agur.
Eta gogoratzen dut etxera deitu dudala, nire berri izateko irrikitan izanen zinelakoan, ama, baina ez zinen bertan. Eta anaiarekin ele egin dut, eta gure politikaren mingotsa eztarriratu dut. Auzoko Zalba okindegiko nagusia akatu dute, ETAren aurkako kartela ez paratzeagatik, Madrilgo atentatuen ardura ETAri zegokiola zioen hipotesiak birizik zirauen martxoak 11 egun luze horretan. Anaiak esan dit PPk atentatuaren ostean erakutsitako joko maltzurra tajuz ordaindu duela, botoen kontaketa aurrera doala eta ezustean PSOEk hauteskundeak irabaz ditzakeela.
Bidaiari Madrilgo atentatua jazo eta biharamunean ekin nion. Tentsio ikaragarria sumatzen zen nire hirian. Hasierako komunikatu ofizialen arabera ETA zen atentatuen egilea. Iruñeko bi bando nagusien arteko gatazka piztear zegoen. Telebistaren lubakietan izkutaturiko faxistek auzoko arbolak Espainiako ikurriñekin bete zituzten, auzokideren batek ez zidan igogailuan agurra itzuli, eta pentsamendu bakarretik landara geunden iruindarrok buru-makur genbiltzan, gehienok ETAren jarduera arbuiatzen bagenuen ere. Momentu batetik bestera gatazka zibila gauzatuko zela iduri zuen.
Jendeak orokortzeko duen joera, eta PP alderdia bere ikuspegitik kanpo zegoen oro kriminalizatzeko erabilitako trikimailuak zirela eta, beldurrez akatzen geunden gobernuaren zirriborro ideologikoen barruan sartzen ez ginen oro. Gorpuak trenbideetan metatuta zeuden, langileen gorpuak, Espainiako probintzia pobreetatik edota atzerritik ogi bila etorritako langileen hilotzak, eta hauteskundeak gertu. Politika eta odola nahastuta berriro ere.
Link: Manipulazioa, bideoa, gaztelaniaz
Traza euskalduneko gizonari erreparatu diot bigarrenez eta, baietz, ziur, gizon horrek euskalduna behar duela izan: sudurra, beso puskak, bekain iletsuak... Eta bakarrik dago, eta Quilmes garagardoaren azken aparrak dastatzen dirau. Tabernatik atera baino lehen, euskal jatorrikoa denentz galdetu behar diodala erabaki dut.
Baietz erantzun dit. Solasean hasi gara. Barra barra. 60 urte ditu, eta ez daki inoiz lan egiteari uzteko aukerarik izanen ote duen. Igeltseroa da, margolaria, baldoseroa, eta bakarrik bizi da, eta Malvinetako gerran soldadu ibili zen, eta berau izan zen paratxutean ardiak eta belardiak besterik ez dauden lur sail horietan lehorreratzen seigarrena, eta gogor borrokatu zuela, eta gerrek ez dutela deustako balio, eta eskerrak Argentinako armadak exoccet misil frantziarrak erosi zituela, eta eskerrak Argentinako abioi pilotoak munduko hoberenetarikoak direla. Eta Sheffield itsasuntzia hondoratu zutela, eta radarrek ezin zituztela pilotoak atzeman, itsasoa ferekatuz hegan egiten zutenez kontrolaezinak zirela, eta Aranes abizena zuela, eta bere aitak penizilina hartzeko metodo berria asmatu zuela, eta aitari 'el vasco aranés' esaten ziotela, eta orain, 60 urte bete berriak dituela, jubilazioan amets egin beharrean, biharko bazkarira mugatzen direla bere ametsak, eta historia izugarri atsegin duela, eta balistika ere bai, eta abar.
Link: Malvinetako Gerra, euskaraz
Link: Argentinako abioiak Malvinetan, bideoa, frantsesez
Orduan amari deitu diot, eta kaixo, oraino oso gustora nabilela, hiri polita dela, eta emakumeak, ai ama, zelako emakumeak, eta pena, pena sentitzen dudala iluntze aldera haurrak zaborrak birziklatzen, poltsen artean arakatzen, ikusten ditudanean. Eta Maiatzeko Plazan izan naizela, eta 'eskerrik asko amak' zioen pintada ikusi dudala, eta Argentinan gehienek Madrilgo atentatuaz hitzegiten dutela, eta Argentinan ere lur jota daudela, eta baietz, lasai ibiltzeko, nire burua zainduko dudala, eta baietz, oraintxe ostaturako bidea hartuko dudala, eta nik ere, bale, agur.
